Liegen is van alle tijden. Een gemiddelde volwassene liegt minimaal twee keer per dag. Adolescenten nog veel meer. Dit heeft te maken met het feit dat jong volwassenen nog zoekende zijn bij welke sociale groep ze (willen) horen. Als je jezelf mooier voordoet dan dat je bent door middel van een klein leugentje, kan dat helpen bij acceptatie door anderen.
Liegen heeft een functie.
Als je liegen bekijkt vanuit evolutionair perspectief, dan kom je erachter dat leugens een functie hebben. In de oertijd was het heel handig je concurrenten te slim af te zijn als je op zoek was naar voedsel. Om jezelf betere overlevingskansen te geven kon je het beste die ene voedselbron verbergen voor anderen.
We zien dit gedrag nog steeds terug bij bijvoorbeeld apen. Ook zij ‘liegen’ tegen hun soortgenoten wanneer het op voedsel aankomt. Alles om zo zelf met het meeste voedsel te eindigen.
Door de eeuwen heen zijn er echter steeds meer leugens bijgekomen. Zo kennen we de fabrication lies (compleet verzonnen verhalen), de exaggeration lies (waarin we schromelijk overdrijven) en de white lies, de leugentjes om bestwil. Al deze leugens……….