Blog Bedrock Magazine: Seks en geluk

Hoe vaak zou je seks moeten hebben om gelukkig te zijn? Lees hier alles over de relatie tussen seks en geluk.

Word je gelukkig van seks?

JA! Heel simpel. Waarom eigenlijk?

1.     Om onze soort te laten overleven, moeten wij ons voortplanten. Daarom beloont ons brein voor een fijne vrijpartij. Zo komt er bij seks een hoge dosis oxytocine vrij, waardoor we ons meer verbonden voelen met de ander. Daar word je echt onwijs gelukkig van. 

2.     Daarnaast is seks een enorme uitlaatklep. Het doet je even alles vergeten en al je eventuele frustratie of opgekropte wordt letterlijk uit je lichaam gestoomd.

3.     Omdat een goede sekspartij ook nog behoorlijk wat lichaamsbeweging van je vergt, gaat je hartslag omhoog. Zodra dit het geval is, worden er nog meer fijne geluksstofjes vrijgegeven worden.

Een win-win-win-situatie dus. Waarom merken we dan steeds meer dat stellen die al langer bijelkaar zijn zich steeds moelijker tot seks kunnen zetten? Onderzoek heeft uitgewezen dat ‘te druk’ en ‘afleiding’ de grootste boosdoeners zijn. Nog maar weer eens een reden om aan de digital detox te gaan met zijn allen. Zet je schermen op zwart en heb aandacht voor elkaar.

Toch blijkt uit weer een ander onderzoek van Peter Leusing dat, ondanks we al jarenlang steeds minder seks hebben met zijn allen, we tóch tevreden zijn over ons seksleven. Dus we hebben het niet alleen te druk, we vinden het stiekem wel goed zo. Er wordt in dit onderzoek gesteld dat we vooral meer seks zouden willen, omdat we vinden dat het zo hoort. Dat klinkt best plausibel, gezien het feit dat we ons er klaarblijkelijk niet toe kunnen zetten om het een avondje vaker zonder Netflix te moeten stellen. Omdat er veel over seks geschreven en gesproken wordt, voelen we een soort druk om meer frequent te presteren onder de lakens. Dat hóeft dus niet. Ja, je wordt er gelukkiger van, maar doe het vooral als je er echt zin hebt.

Wat is dan nu die gouden standaard? Hoe vaak moet je seksen om echt significant gelukkiger te worden? De universiteit van Toronto heeft het antwoord. 

1 keer per week. 

Dat klinkt inderdaad niet veel en strookt geheel met de bevindingen van het onderzoek hierboven. 1 keer per week zorgt voor verdieping van je relatie en een goed onderhoud van je algehele welbevinden. Wil je vaker of minder vaak? Geef er vooral je eigen draai aan. Maar schuldig voelen over het feit dat je extreem moe bent vanavond hoeft dus niet meer. Je mag je win-win-win gerust nog een dagje uitstellen.

Blog Wenyonline.nl: Dag 2 van de Geluksroute door Zuid-Limburg met Limburg Lonkt

Alweer aan vakantie toe? Denk dan eens aan een mini-trip in Zuid-Limburg. De VVV’s in Limburg hebben 3 fantastische routes ontwikkeld om dit mooie gebied te ontdekken en beleven. Lucky me mocht de geluksroute lopen. Zónder online te gaan? Hoe dat ging? Lees hier deel 2 van mijn trip in de Dutch Mountains.

Ook nieuwsgierig naar dag 1 van dit avontuur? Klik hier

DAG 2

Ken je het sprookje van Goudlokje? Dat meisje dat per ongeluk in het huis van de 3 beren terecht komt? En alle bordjes pap, stoelen en bedden uitprobeert? Dit sprookje schiet door mijn hoofd wanneer ik aan het eind van een indrukwekkende dag in Zuid-Limburg in bed ga liggen in het Kruisheren Hotel te Maastricht. ‘Het ene bed is te hard, het andere te zacht, maar dit bed is………..precies goed.’

Slapen in Kruisheren is echt een kado; het is stil en het is fijn. Geen fratsen. Op weg naar het ontbijt loop ik langs intact gehouden altaars, kloosterramen en de magnifieke binnentuin. De ontbijtzaal bevindt zich in het hart van het klooster. Weer die rust. Dit maakt dat ik mijn ontbijt zorgvuldig uitzoek en eet. Elke hap is een kadootje. Ik proef de met zorg gemaakte vruchtenjam. De havermout. Mindful ontbijten. Jeetje, da’s lang geleden. Met een jong gezin thuis is dat bijna onmogelijk. ‘Rennen’ is het devies ‘s ochtends vroeg bij ons thuis. Waarbij het meer dan eens voorkomt dat mijn eigen ontbijt overgeslagen of meegegraaid wordt. Terwijl gezonde voeding juist zo belangrijk is voor een fitte en uitgeruste geest. Zouden we meer moeten doen dus. Hoe? Een kwartier eerder opstaan zou al helpen. Dat gaan we proberen.

Ik merk al snel dat mijn hele dag in het teken staat van mindfulness. Het bewust bezig zijn met het nu. Niet op een zweverige manier, ademhalend op een matje, maar juist heel praktisch en to the point. Hoe je dat doet? Het lijkt simpel. Je niet laten verleiden door wat komen gaat, maar stilstaan bij het moment. Met alle aandacht die het verdient. Ik ga het vandaag proberen. Ik zit sowieso nog steeds in de zogenaamde ‘digital detox’, dat zoveel inhoudt dat ik geen online contact mag hebben. Het niet checken van mijn mail, whatsapp en socials valt me nog steeds niet makkelijk. Vooral het idee ‘dat ik iets mis’ schiet regelmatig door mijn hoofd. Het niet kunnen delen van dat wat ik meemaak is ook iets dat raar voelt. Alsof ik alleen op de wereld ben. Het helemaal met mezelf moet doen. Confronterend maar bijzonder tegelijk. Het lijkt alsof ik zoveel meer tijd heb!

Het eerste punt op de agenda deze dag is een steptocht door 1 van de vele grottenstelsels die Maastricht rijk is. 

Een zeer ervaren gids van Maastricht Underground geeft me een privé-rondleiding. Lucky bird ben ik. Spontaan vergeet ik mijn behoefte aan digitale bevrediging. Onder de grond is geen bereik. Acceptatie van dit feit maakt me zen. Het steppen geeft een leuke dimensie aan deze tocht. De lichaamsbeweging maakt je sowieso al blij, de stilte en de aardse donkerheid maakt je bewust.Ik hoor hoe mijnwerkers jarenlang door zachte mergel en harde vuursteen gezaagd hebben. Op elkaar aangewezen waren. Waardoor ze soms ter afleiding op de muren schreven of tekenden. Zo stuiten we op een heus ondergronds museum vol gemaakte kunstwerken. Met zelfs een replica van de Nachtwacht. Verder hoor ik hoe al onze Nederlandse Rijks-kunstschatten in de Tweede Wereldoorlog zijn ondergebracht in de ondergrondse stelsels van Maastricht. De zogenaamde Rijks-kluis Hoe de échte Nachtwacht op een rol hing die dagelijks een kwartslag gedraaid moest worden zodat het doek niet ging doorhangen. Wat bijzonder. Het maakt dat ik echt even voel hoe het geweest zou zijn in die tijd. Ik bedenk hoe bang de 5.000 mensen moeten zijn geweest die aan het eind van de oorlog enkele weken ondergronds hebben doorgebracht. Elkaar warm gehouden hebben. Terug boven in de werkelijkheid blijkt ook deze niet verkeerd. Een fel zonnetje gooit haar stralen over de groene heuvels. Ik bedank mijn gids en peddel op mijn elektrische fiets naar de volgende stop.

Ik kom terecht bij Blanche Dael, de oude koffiebranderij van Maastricht. 141 jaar oud om precies te zijn. Ik word door de knusse, ouderwetse winkel geleid naar achteren, waar nog elke dag koffie gebrand wordt. De geur van versgebrande pinda’s en koffie zwemt mijn neus binnen. Lekker! Pieter legt uit dat de grote hoeveelheden koffie tegenwoordig gebrand worden in een klein fabriekje aan de andere kant van de stad. Maar de speciaalkoffies worden nog steeds op deze plek gemaakt. Hij vraagt me of ik goed het verschil kan proeven tussen verschillende soorten koffie. Ik word wat nerveus. Ojee, is dit een of andere test of zo? Waar ik heel hard voor kan falen? Ja, ik proef wanneer een koffie smerig is. Uit zo’n met vingervlekken besmeurde automaat bij sommige bedrijven waar ik kom. Ik weet ook dat ik de vers gemalen koffie bij mij thuis heel lekker vind. Maar het verschil proeven tussen de ene en de andere boon? Dat lijkt me lastiger. Toch is dit juist de kern van mindful zijn, legt Pieter me uit. Het bewust proeven van iets. Je niet laten leiden door alles wat om je heen gebeurt.

Voor we aan het daadwerkelijke proeven beginnen, raken we in gesprek. Over de gehaaste maatschappij, hoe mensen altijd maar doorjakkeren, hoe hij zelf graag aan zijn kinderen doorgeeft dat alleen vandaag telt. Dat morgen vanzelf wel komt. Pieter straalt een zekere rust uit die me op mijn gemak stelt. Opeens vind ik het falen voor de koffietest niet zo eng meer. Laat maar komen, ik wil gráág 1 worden met de geur en smaak. Het cuppen is een ritueel an sich. Verschillende stappen. De maling ruiken zonder water, met water, het slurpen van je koffie die je daarna uitspuugt. Bijzonder om mee te maken. Ik ruik en proef de koffie van bij oma thuis (die later een décafé blijkt te zijn, dus nog lang niet slecht) en eentje die naar GFT ruikt. Dat durf ik bijna niet te zeggen, maar Pieter kijkt me geruststellend aan. De GFT-omschrijving blijkt niet ver van de waarheid. Welke koffie dit dan is en hoe hij uiteindelijk smaakt? Ga het zeker zelf meemaken. Het stelt je niet teleur.

Aansluitend aan mijn koffie-avontuur proef ik een gezonde lunch bij Coffeelovers. Dit is het horeca-concept van Blanche Dael en al jaren een geliefde hotspot in Maastricht. Genieten! 

Na de lunch heb ik tijd om wat te schrijven. De woorden vallen op het papier. De stilte die ik ervaar door enkel offline contacten aan te gaan is overdonderend. Mijn hoofd is rustig en in het nu. Een brein dat in rust is, wordt creatief. Schrijven kost daardoor geen moeite. Bijna jammer vind ik het dat het alweer tijd is voor de volgende activiteit. Dit keer leidt mijn fiets me naar de rand van het Limburgse Heuvelland, naar het pittoreske plaatsje Meerssen. Dit dorp kent een gezellig en knus centrum, met vele boetiekjes waar zelfs mensen vanuit Maastricht speciaal naar toe komen. Ik laat me even verleiden tot aards vermaak in de vorm van shoppen, maar merk al snel dat ik weer naar rust verlang. Ik wandel door het park dat prachtig is aangelegd. Ik waad door het groen, houd stil bij de zwanen en beklim oude bogen. Met volle aandacht voor het moment. Mindful.

Wandelen maakt hongerig. Tijd om de nieuwste hotspot in Meerssen te ontdekken. Eterij de Proosdij wil iedereen uitproberen. En ik merk waarom! Het interieur heeft meerdere tinten roze waar iedereen gelijk vrolijk van wordt. De welfkelders zijn knus en intiem. Met dit prachtige weer in het zonnige zuiden besluit ik op het terras te gaan zitten. De eigenaresse Gitte legt mij vanavond enorm in de watten. Na het kiezen van een gerecht van de zeer uitgebreide kaart krijg ik stiekem allerlei lekkers toegeschoven. ‘Het is vakantie, dus ach’, denk ik bij mezelf en ga graag mee in de verwennerij.

Mindful Martini Bellini drinken lukt na het eerste glaasje nog best, daarna wordt het iets minder qua aandacht, maar zeker niet minder gezellig. Ik heb een openhartig gesprek met Gitte over geluk. Dat het niet mogelijk is altijd gelukkig te zijn. Dat het ondernemerschap geweldig leuk, maar ook overweldigend druk is. Dat je je ogen en oren altijd open moet houden. Gitte heeft hart voor haar gasten, dat is te merken. Toch is het belangrijk dat je ook hart hebt voor jezelf. Ik wens haar alle geluk toe. De Proosdij is een succesnummer an sich, loslaten zou makkelijk moeten zijn.

Rozig stap ik bij het vallen van de duisternis op mijn elektrische fiets van CycleCenter, die ondertussen mijn vriend geworden is. Voor het eerst deze twee dagen probeer ik stiekem het motortje uit. Heel zachtjes. Ik zoef terug naar Kruisheren. Niet meer mindful, maar vooral heel vrij. 

Wil jij dit gevoel van vrijheid ook ervaren? Kijk dan op de website van Limburg Lonkt hoe je deze geluksroute zelf kunt beleven.

Blog Wendyonline.nl: Vraag het een gelukspsycholoog deel 2

Ben jij nog wel gelukkig met je partner? Een vraag die helaas veel stellen bezig houdt. Gelukkig is het alweer tijd voor deel 2 van de rubriek ‘vraag het een gelukspsycholoog’ op WendyOnline waar dit keer juist deze vraag beantwoord wordt.

Josje geeft antwoord op al je vragen aan een GeluksPsycholoog. Vandaag is Lisanne aan het woord.

Lisanne Elbers(*), Helmond

Hi Josje, ik vind deze vraag wat lastig om te stellen. Ik ben al tien jaar getrouwd met mijn huidige partner. We hebben 2 leuke kinderen. Alles lijkt eigenlijk prima. We hebben vrienden, leuke banen, een leuk huisje. Het is gewoon leuk. Toch voelt het al tijden alsof ik de verkeerde keuze gemaakt heb. Hoe weet ik zeker dat ik de prins op het witte paard gevonden heb? Is dit alles? Zou er misschien een betere man voor me rondlopen? Ben ik wel gelukkig genoeg? Wat te doen?

Hi Lisanne,

Dit is zeker geen eenvoudige vraag en is ook niet te vangen in 1 duidend antwoord. Ik ga je toch proberen een beetje op weg te helpen.

Wij mensen wennen snel aan alles wat positief is in ons leven. Eigenlijk zijn we verwend. Koop jij een nieuw jurkje, dan is de lol er na 1 of 2 keer dragen alweer af. Alhoewel dat jurkje gewoon net zo leuk blijft als de dag dat je het kocht. Zo gaat dat met bijna alles; op het krijgen van kinderen na. Daar wen je nooit aan. Zij kunnen je elke dag blij verrassen. Gelukkig maar. 

Maar wat betreft je partner; tsja, daar geldt helaas hetzelfde voor als dat jurkje. We wennen aan onze partners, we nemen ons geluk voor lief. Sterker nog; als we niet oppassen, gaan we onze partners zelfs saai vinden. Da’s natuurlijk niet handig. Het is de kunst om deze saaiheid of sleur te doorbreken. Zorg dat je relatie elke dag of week weer nieuw voelt. Dat kun je doen door elkaar elke week te verrassen met een zelfgemaakt diner (waarbij jullie beurtelings koken), weekendjes weg, avondjes uit, kleine lieve kaartjes, seks op een andere plek etc. Kortom; zorg dat je relatie niet te voorspelbaar wordt. Juist door er af en toe een wending aan te geven, word je getriggerd en geeft je brein opnieuw geluksstofjes vrij. Blijk je na al deze pogingen nog steeds te twijfelen, dan is er waarschijnlijk meer aan de hand. Praat er in elk geval over met je partner en zoek, indien nodig, externe hulp. Ik wens je alle plezier met verrassen!

Josje 

* Vanwege privacy hebben we de naam van Lisanne gefingeerd.

Heb jij ook een vraag voor een GeluksPsychologe? Stuur deze dan naar info@wendyonline.nlen wie weet lees je het antwoord binnenkort hier.

Blog Wendyonline.nl: Gelukkig Holland

Nederland staat super hoog in het World Happiness Report. Wij hollanders zijn lucky bastards. Hoe dat kan? Lees het hier:

Wij Nederlanders staan vijfde op de ranking van het World Happiness Report. Is dat even geluk hebben.

Waarom wij Nederlanders zo happy zijn? Dat hangt af van een aantal factoren. Wanneer we de bekende pyramide van Maslow erbij halen kunnen we zien dat het merendeel van de Nederlanders heel gemakkelijk aan de onderste lagen van deze pyramide voldoet.

Zo zijn onze basisbehoeften vrijwel allemaal vervuld. De meeste Nederlanders hebben brood op tafel en een dak boven ons hoofd. Daarnaast is ook de gezondheidszorg in Nederland goed geregeld en kunnen we hier veilig opgroeien. Ook is er veel ruimte voor sociale connecties. En over het algemeen, uitzonderingen daargelaten, heerst in Nederland ook het moraal van elkaar respecteren, vrijlaten en waarderen. Wanneer je kijkt, kruipen we op die manier al heel hoog op de ladder van geluk. Het blijkt dat juist het onbezorgd kunnen uiten van onze mening maakt dat Nederlanders gelukkiger zijn dan andere volken. Want zo normaal is die vrijheid van meningsuiting nog helemaal niet. Zelfs in landen als Frankrijk of Duitsland, die toch ook in NoordWest-Europa liggen. In deze landen heerst er nog veel meer hiërarchie op scholen of werkplekken; daar kun je dus niet zomaar je mond opendoen. En als je het al wel doet, heeft het dikwijls consequenties. Dit laatste geldt zelfs nog in veel Franse gezinnen zo. Het is niet normaal dat kinderen ingaan op hetgeen hun ouders hen opdragen. Dat is hier toch wel even anders.

Het stomme is, dat we bij bovenstaande niet al te vaak stil staan. We nemen alles wat we hebben heel gemakkelijk voor lief. We staan er simpelweg te weinig bij stil.

Dat kunnen we veranderen! Hoe?

Het bijhouden van een dankbaarheidsdagboek helpt daar heel goed bij. Op het moment dat jij 1 keer per week, tien weken lang, de 3 dingen waarvoor jij dankbaar bent gaat opschrijven, stijgt je interne geluksniveau. Je zult tijdens het nadenken en opschrijven ‘oh ja!’-momenten in je hoofd ervaren. Deze momenten komen niet alleen, ze nemen een stoot serotonine en dopamine met hen mee. Waar je blij van wordt. Het bijhouden van dit dagboek zorgt ervoor dat je je leven door een nieuwe roze bril bekijkt. Je wordt blijer van de werkelijkheid zoals die is. En dat is volgens Maslow het ultieme geluk. 

Zo kunnen we al schrijvend vast nog wel een plekje stijgen in het World Happiness Report.Ik kijk ernaar uit!