Hoe denk jij als ondernemer over het thema ‘werkgeluk’? Vind je het maar softe hippe nonsens met een hoog ‘Kumbaya’-gehalte? Lees dan nú mijn column voor WijLimburg in het kader van de ‘Week van het Werkgeluk’.
Investeren in deze betaalt zich namelijk écht terug, lees hoe!
Ook leuk om te lezen als je een werknemer bent die vindt dat er een betere bedrijfslunch met hippe lattes moet komen i.p.v. het kleffe broodje kaas. 😁😅☕🥛🥗🥑
De Week van het Werkgeluk. Werknemers juichen, ondernemers en managers zuchten. Nog meer ‘Kumbaya’-geneuzel komt de productiviteit niet ten goede.
Werkgeluk. De term roept nogal wat associaties op met biologisch afbreekbare yogamatjes, havermelklattes en een door het bedrijf gesponsorde lunch met quinoa. Aan werknemers die zich waden in secundaire, tertiaire en zelfs quartaire arbeidsvoorwaarden. Voor ondernemers betekent werkgeluk vooral; geven. En wat levert dat onder de streep dan op?
‘Werkgeluk is lastig meetbaar.’ Eens.
‘Werkgeluk verschilt per individu.’ Eens.
‘Werknemers zijn zelf verantwoordelijk voor hun werkgeluk. Eens.
Alhoewel ik me volledig kan vinden in bovenstaande uitspraken, wil ik er als werkgeluk-specialist toch graag iets aan toevoegen. En wel het volgende.
We wonen in een eerste-wereld-land. Primaire problemen kennen wij nauwelijks. Omdat ons oerbrein in het kader van ‘survival in de kantoorjungle’ toch continu op zoek is naar dreigend gevaar, zoeken we dit vooral in negatieve aspecten in deze kantooromgeving. Dit kan variëren van een zeurende baas of inflexibele werktijden tot slechte WiFi en een koude kantine. We grijpen werkelijk alles aan om als excuus te gebruiken, wanneer het op het werk even wat minder loopt. Wij mensen zijn nu eenmaal minder geneigd de schuld bij ons zelf te leggen wanneer het op ‘verlies’ aankomt. Dit principe werkt overigens precies omgekeerd wanneer het ‘winst’-gerelateerd is. Een simpel voorbeeld is een verloren voetbalwedstrijd; ‘de scheids was partijdig’, versus een gewonnen pot; ‘WE waren goed in vorm’. Of bij slecht opgeleverd werk; ‘de kaders en randvoorwaarden waren zeer onduidelijk geschetst door de opdrachtgever’ versus uitmuntend werk: ‘IK heb me volledig gestort op dit project.’
Dit wetende is het zaak de omstandigheden op kantoor dusdanig te maken, waarbij het werknemers lastig gemaakt wordt om negatieve externe factoren te vinden.