Denk jij dat onderstaand glas halfvol of half leeg is? Misschien vind je het zonde dat er drank verspild is? Hoe je continu het eerste kan denken, vanuit een positieve mindset dus, én hoe de stad Maastricht hierin goed op weg is, lees je nu in mijn nieuwste column voor WijLimburg.
Het MECC is in de race voor de organisatie van het Songfestival 2020. Uitspraken als ‘ik geloof erin dat het festival naar onze stad komt’, ‘Maastricht heeft haar draaiboek klaarliggen’ en ‘wij hebben alles in huis om deze productie te faciliteren’, doen mijn psychologen-hart een sprongetje maken.
Dat zijn pas positieve, overtuigde uitspraken!
Maastricht is in mijn ogen een heerlijke stad. Een stad van tegenstellingen. Enerzijds is ze enorm trots en vol in ontwikkeling. Iets waar ze mee te koop loopt. Waarbij Groene Loper, Rieu-concerten, Tefaf en het nieuwe Sphinx-gebied goede voorbeelden zijn. Toch heeft deze stad soms de neiging zich wat behouden en bescheiden op te stellen. De nadruk ligt nogal eens op zaken die minder goed gaan, zoals de woonoverlast door studenten, slordig geparkeerde fietsen of een te volle natuurplas in de Enci-groeve die zonder pardon een paar weken na opening weer gesloten werd.
Ook het vak waar ik zo van hou, de psychologie, kent deze tegenstelling. In de klassieke psychologie ging men vooral op zoek naar datgene dat mensen missen en dat wat niet goed gaat. Met de introductie van de positieve psychologie in het jaar 2000 is daar plots verandering ingekomen. Positief psychologen gaan juist op zoek naar datgene dat er wél al is en goed gaat. En sterker nog; hoe we deze kwaliteiten nog verder kunnen ontwikkelen. Zodat we het geluk en welbevinden van mensen kunnen vergroten. Daarmee werd deze studie in mijn ogen plots stukken leuker.
Parallel hieraan loopt het geloof in een growth mindset versus eentje die fixed is. Onderwijzers zijn grote voorstanders van een growth mindset en roepen al jaren; intelligentie en skills zijn geen constant iets; ons brein is continu in beweging. We zijn in staat om onze hersenen te trainen en daarmee beter te worden. Als je er maar hard genoeg je best voor doet. Niet bang zijn om te falen. Falen is leren. In een notendop; het glas is halfvol. Altijd.
En laten onze burgemeester en het MECC dat nu begrepen hebben. Niks bescheidenheid in deze. Ze gaan ervoor. Het Songfestival 2020 wordt van ons.
En mocht het onverhoopt alsnog mis gaan, dan bereiden we vast de draaiboeken van 2063 voor. Want dát het gaat lukken is een feit; de vraag is enkel nog wanneer.