Ik hoor ze wekelijks: opmerkingen als; ‘je zult wel door me heen kunnen kijken’ of; ‘ik pas op mijn woorden als mevrouw de psychologe in de buurt is’. Het is waar. Psychologen zijn super geïnteresseerd in het gedrag van de mens. Dat van anderen én van henzelf. Echter. Wie psychologie studeert of heeft gestudeerd weet als de beste; we weten al heel veel wél, maar ook net zo veel niet. Veel verklaringen voor gedrag worden weerlegd door critici wiens argumenten op hun beurt net zo plausibel zijn. Dat maakt het lastig. En juist ook weer makkelijk. Geen grotere criticus dan de psycholoog. Geen grotere twijfelaar bovendien. We lijken net mensen.
Als freelancer werk ik veel alleen. Gelukkig ben ik tevens docent aan Maastricht University en ga ik graag een koffietje drinken met 1 of meerdere collega’s. En écht waar. Ook wij ondervinden moeilijkheden op het werk, in de liefde, met ouders of onze kinderen etc. En we klagen er net zo hard en oppervlakkig over als een niet-afgestudeerde gedragswetenschapper. Toegegeven. We gooien er gelijk wel een zelf-analyse tegenaan. Om er vervolgens helemaal niets mee te doen. De beste stuurlui staan tenslotte aan wal.
Hoe kan dat toch? Dat we zoveel wél weten maar er vervolgens niets mee doen? Dat we weten dat we gezond moeten eten maar telkens weer verklaringen weten te vinden zodat die doos chocola vanavond wél geoorloofd is? Of dat we meer zouden moeten sporten, eerlijker zijn naar collega’s, grenzen moeten stellen etc. etc? We twijfelen, we stellen uit en doen vervolgens helemaal niets. Erg lekker is dat niets doen overigens niet. Het levert cognitieve dissonantie op, kortom een gevoel van onrust omdat je niet doet wat je zou willen doen.
De oplossing is niet lastig. Zoals ik al eerder schreef: Stel jezelf meerdere doelen. Maak lange termijn doelen, deel deze op in meer behapbare korte termijn doelen en maak een gedetailleerd stappenplan tot op dagniveau. Start elke dag met het behalen van je doel en je zelfbeeld vliegt omhoog. Het geeft je zelfvertrouwen een boost; ik kán iets. Ik herhaal het telkens weer. Bij mijn coachees, mijn studenten, vrienden die om raad vragen. Wanneer je dit vaak genoeg herhaalt wordt het vanzelf een routine. Je kunt geeneens meer zonder.
Toch laat ook ik de lastigste doelen liggen. Doelen waarvoor ik nét niet genoeg zelfvertrouwen heb. Doelen die me aan het twijfelen doen slaan. Die me bang maken. Zoals meer bekendheid geven aan mijn bedrijf HelloBetty. Mezelf in de spotlight zetten dus. Geef mij maar een portie cognitieve dissonantie dan. Met dubbel mayonaise graag.
Ook hier is de oplossing een voor de hand liggende. Creëer noodzaak. Zorg dat je er niet meer onderuit komt. Dat je wel móet. Ik heb een opdrachtgever gevonden die wil dat ik ga schrijven. Over psychologische onderwerpen. Uit eigen naam. Mijn noodzaak als een tikkende tijdbom.
Er is geen groter falen dan niets doen. Geen grotere angst dan stilstand. En zoals mr. Google mij net leerde; ‘you can’t be a secret ánd a success’.
Dus doe wat je moet doen. En doe het nu. Je bent het waard.
Aldus mevrouw de Psychologe.
Weet jij niet wat je doelen zijn? Twijfel je over je droom? Ben je niet gelukkig op je werk of elders? Creëer dan je eigen noodzaak. Stuur me een mailtje. Via een kort traject kunnen we al heel veel bereiken.